Gorąca przygoda Gray (Hehehe xD)

Przekraczając próg domu czułeś narastające przerażenie wymieszane z nadzieją. Gdy tylko zobaczyłeś ojca leżącego na podłodze przerażenie zniknęło, jednak nadal miałeś nadzieję na uratowanie ojca. Nie mogłeś nic zrobić, zmarł parę godzin temu, gdy Ty siedziałeś w szkolnej ławce umierając z nudów (Hahaha). Przeszukałeś cały dom w poszukiwaniu mordercy, jedyne co znalazłeś to filiżanka z niedopitą, ciepłą kawą, zdawało się, że zabójca czekał również za Tobą, ale w ostatniej chwili zmienił plany. Wybiegłeś przed dom, z uczucia bezsilności wydałeś z siebie pełen bólu krzyk. Na horyzoncie zauważyłeś sylwetkę z pokemonem. Znienawidziłeś tą osobą z całego serca. Zauważyłeś, że owa postać miała na sobie czarny długi płaszcz, czerwone do pasa włosy i glany. Jego pokemon był pomarańczowo-czerwony, ale nie dostrzegłeś jaki to był. Poprzysiągłeś zemstę. Zabrałeś wartościowe rzeczy i wybiegłeś z domu. Postaci nigdzie nie było widać. W okolicy miałeś jezioro, las oraz jaskinie.

Wybrałem się do lasu ,ponieważ tylko tam miałem nadzieje na spotkanie jakiegoś pokemaniaka :DD

Słońce zaszło razem z odchodzącą postacią, więc wszystko wokół spało poza HoofHoof'ami oraz Noctowl'ami, które pohukiwały, jednak nie tak jak zawsze, wydawało się to dziwnie przerażające. W oddali zauważyłeś jakby błysk światła przypominające odbicie się "promieni" księżyca.

Pomyślałem że może to lusterko któregoś z pokemaniaków i pobiegłem w strone tego światła. Biegłem jak najszybciej ponieważ miałem wrażenie że coś mnie goni

Miałeś rację, była to Meloetta w formie shiny pirouetty. Przeglądała się w lusterku, które najprawdopodobniej znalazła, bo było pęknięte i było na nim trochę ziemi.

Podszedłem i spytałem się.
-Co tutaj robisz sama?

Meloetta spojrzała na Ciebie i prychnęła. Odwróciła się pełnym wdzięku, snobistycznym ruchem i ruszyła przed siebie.

Szybko pobiegłem za nią. Ej ale nie obrażaj się odrazu.

Melo, Melo, Meloetta (Pomyliłeś mnie z chłopakiem!) Powiedziała z wyrzutem i ruszyła dalej.

Ale co ? Kiedy niby?

Melo, Melo, Meloetta! (Kiedy pierwszy raz się odezwałeś!) [NIE EDYTUJ POSTÓW] Powiedział pokemon i ruszył dalej pełnym wdzięku krokiem.

Przepraszam. Nie chciałem tego powiedzieć. Przejęzyczyłem się tylko dlatego że olśniłaś mnie swoją urodą. (w myślach) Może jak ją zkąplementuje to już nie będzie obrażona

Nazwałeś mnie chłopakiem, bo olśniłam Cię swoją urodą? Twierdzisz, że jestes gejem i że wyglądam jak chłopak?!

Nie prawda nie jestem gejem. Tylko chciałem powiedzieć że wyglądasz na ładnego pokemona.

Uh! Oczywiście! Wiem o tym. - Powiedziała Meloetta. Pokemon uwielbiał kiedy ktoś go kokietował.

A może tak zostaniesz moim pokemonem ?

- Hahaha! Dobre sobie... Ja? Czyimś pokemonem? Pff. - Powiedziała Meloetta po czym znowu odwróciła się pełna gracji i przebiegła przez las tak szybko, że nawet nie zauważyłeś jej sylwetki. Za sobą usłyszałeś warczenie.

Obróciłem się aby zobaczyć co na mnie czyha za pleców

Odwróciłeś się i zobaczyłeś dwójkę dorosłych Houndoom'ów oraz małego Hondour'a. Świadomi Twojej bezsilności obnażyli kły i wyczekiwali dobrego momentu do ataku.

"Może z nimi pogadam to się troche uspokoją. Przecież i tak nic nie mam do stracenia" Jak pomyślałem tak też zrobiłem.

Gdy tylko otworzyłeś usta młody Hondour zrobił krok do przodu nadal warcząc. Najwyraźniej są głodne...

Nagle wpadłem na genialny pomysł. Może dam im moje kanapki to będzie się dało z nimi normalnie porozmawiać. Rzuciłem kanapki i ...

Gdy tylko włożyłeś rękę do plecaka Hondour i Houndoom'y stały się bardziej czujne, jednak gdy dostały kanapki wzięły po jednej i oddaliły się kawałek nadal trzymając kontakt wzrokowy. Po zjedzeniu przyszły i podziękowały Ci. - Houn, Houn, Houndoom. (Dziękujemy Ci za posiłek, w tych lasach nie ma nic do jedzenia...) Powiedział jeden z Houndoom'ów. - Houn, Houn, Houndoom? (Może zechciałbyś wziąć Houndour ze sobą?) Spytał drugi Houndoom.

Tak! Wspaniale mój pierwszy pokemon. No dobra Houndoom wskakuj do pokeball'a

Houndour wskoczył do pokeball'a ale od razu wyszedł i powiedział, że chce iść obok Ciebie. Pożegnał się z rodzicami, którzy pobiegli szukać pożywienia na kolejne dni. Houndour usiadł i czekał, aż zadecydujesz co robicie dalej.

» Mokra przygoda Kaede (Hehe)