Zapisy

Siemka! Krótko i na temat... Zapisy są mi potrzebne aby ,,wyobrazić'' sobie waszą historię. Więc potrzebuję takich informacji:

Imię:
Nazwisko*:
Wiek:
Charakter:
Wygląd:
Historia:(Min. 10 linijek)
Starter:
Profesja:(trener/koordynator/hodowca + coś od siebie)
Partner*:
Cel:
Prośby*:

* - pola dodatkowe

Imię: Hagathi
Nazwisko*:
Wiek: 15
Charakter: Oziębły, samolubny, arogancki
Wygląd: Wysoki, szczupły, biało włosy chłopak o zielonych oczach
Historia:(Min. 10 linijek) Hagathi pochodzi z bogatej rodziny, wychowywała go służba, bowiem rodzice nigdy nie mieli dla niego czasu, nauczył się myśleć tylko o sobie i wierzyć tylko w siebie. Hagathi od dziecka fascynował się światem pokemon. Uwielbiał pokemony typu . Zawsze marzył o posiadaniu Charizard'a. Nienawidził rodziców, za to, że nie okazują zainteresowania jego osobą. Nie wierzyli w niego, twierdzili, że nigdy nie znajdzie Charmander'a, ani nie wyewoluuje Charizard'a. Jednak on nie przestał marzyć. Pewnego dnia stwierdził, że wyruszy w drogę i tego dokona, nie po to, żeby odzyskać ich miłość, po to, żeby udowodnić samemu sobie. Jednak jedyne co go trzymało w domu była jego młodsza siostra - Heather, chciał zastąpić jej rodziców, by nie czuła tego samego co on. Chciał, by miała normalne dzieciństwo. Jednak gdy Heather zmarła z powodu zbyt dużej ilości poparzeń wywołanych samozapłonem, bowiem posiadała ona zdolność pirokinezy, wyruszył w świat z nadzieją spotkania pokemona, który będzie przypominał mu jego siostrę - typu ognistego.
Starter: Charmander albo Cyndaquil
Profesja:(trener/koordynator/hodowca + coś od siebie) Hodowca + ciasto truskawkowe (ode mnie ^^)
Partner*:
Cel: Zdobyć/Ewoluować Charizard'a
Prośby*: Nie rób z tego yaoica!

Imię: Kaley
Nazwisko*: Doskob
Wiek:14
Charakter: pomocny; żywy; radosny
Wygląd:
Historia: W wieku 9 lat Kaley niestety nie mógł jeszcze rozpocząć swojej przygody z Pokemon. To spowodowało utracenie jego najważniejszego elementu rodzinnego, bez którego istnienia dosłownie nie może żyć ani jego matka, ani ojciec, ani on sam.
Gdy 5 lat temu, doszło do kłótni pomiędzy jego dobrymi sąsiadami,  Mnarrami, wszystko zaczęło się mieszać, a przedstawiciel najmłodszego pokolenia Doskob'ów jeszcze nie bardzo to rozumiał. Nie wiedział również z jakiego powodu sąsiedztwo zupełnie wyparowało. Z czasem po wielu konwersacjach rodziców na ten temat zaczął sobie zdawać sprawę z tego co jego dawni przyjaciele mu uczynili. W końcu nie wytrzymał i zapytał swoich współlokatorów o szczegółowe wyjaśnienia. Dowiedział się, że magiczny kryształ wypełniony czystą aurą został w większości skradziony. Pozostała jedynie niestabilna część która potrafi namierzyć tą główną część emitując z siebie niebieskie lasery wskazujące w którą stronę należy się udać, ale ich zasięg nie przekraczał nawet jednego metra... Zazwyczaj rozpieszczany przez swoich rodziców Kaley odważył się samotnie wyruszyć w pogoń za złodziejami by uratować kryształ który swoją mocą utrzymuje przy życiu jego samego jak i jego ojca i matkę. Jeśli zostanie zniszczony... Zakończy się jego żywot... Ale istnieje jeszcze jeden problem wobec większego kawałka kryształu... Mogą go dotknąć jedynie Pokemony klasy prądu ze względu na gigantyczne naładowanie elektryczne wyrzucające z siebie. To jest powód dlaczego nasz Bohater nie mógł ocalić owego artefaktu...
Starter: Prosze jakiegoś
Profesja:Trener
Partner*: Gadający kryształ emitujący niebieskie smugi i lasery.
Cel: Odzyskać skradziony kryształ.
Prośby*: Pomóż uratować życie mojej familli!

PS. Poj***o Cię chyba z wymaganą ilością do napisania...

~przyjęty

Niech Ci będzie... -_-

Imię:Gray
Wiek:14
Charakter:spokojny zaangażowany
Wygląd:krótkie spodnie, czapka,koszulka na naramkach,buty
Historia:Pewnego dnia wracając ze szkoły zobaczyłem otwarte drzwi do mojego domu.Szybko wbiegłem zobaczyć co sie stało.Niestety ale mimo moich złych przeczuć było jeszcze gorzej. Mój ojciec leżał na podłodze i nie oddychał. Próbowałem go ratować ale nic z tego. Wybiegłem przed dom z nadzieja że zobacze sprawce tego morderstwa. Niestety nie widziałem twarzy ale widziałem smukłą sylwetke odchodzącą w strone słońca z małym stworkiem.Na pierwszą myśl myśłałem że to jego pies, ale potem wiedziałem co to było. To był pokemon.
Starter:Squirtle ogniste pokemony ;D
Profesja:hodowca + coś odemnie
Cel: Zemszczenie się na zabójcy mojego ojca i jego pokemonie.

Imię: Hagathi
Nazwisko*:
Wiek: 17
Charakter: Apatyczny, arogancki, samolubny, mimo tego jest duszą towarzystwa
Wygląd: Wysoki, szczupły, biało włosy chłopak o szmaragdowych oczach
Historia:(Min. 10 linijek) Hagathi pochodzi z bogatej rodziny. Mimo tego nie był specjalnie rozpieszczany. Chodził do normalnej, publicznej szkoły, miał zwykłych kolegów, którzy zawsze zachwycali się jego wielkim domem. Denerwowało go to, bo to nie należało do niego, tylko do jego rodziców. Zamierzał zarobić i kupić sobie kiedyś wielki, własny dom. W wieku dwunastu lat zaczęła się jego fascynacja bronią. Każdego rodzaju. Neurobalistyczna, biała, palna. Gdy miał czternaście lat pierwszy raz poszedł się napić z kolegami. Na zakończenie roku szkolnego. Gdy opowiadał kolegom o jego pierwszym nabytku - japońskiej katany, na którą pracował i zbierał kieszonkowe przez te dwa lata, zaczepił go pewien mężczyzna. Zaoferował mu pracę, mającą sponsorować jego hobby. Powiedział, że do tego trzeba być odciętym od emocji, inaczej zabije go od środka. Hagathi zgodził się. Wyprosił kolegów i zaczął rozmawiać z nieznajomym. Na sam początek facet wyciągnął na stół kopertę. Kazał chłopcu otworzyć. Białowłosy nie wierzył własnym oczom. 10 000$. Gdy tylko je zobaczył, zorientował się o co chodzi. Zadał jedno pytanie. Brzmiało ono: "Kto?" Przez następne trzy lata zarabiał na śmierci ludzi. "Po trupach do celu." - to było jego motto. Zakochał się w tym co robił. Uważał siebie za artystę. Każde morderstwo było inne. Wyjątkowe. Nie do zapomnienia. W dniu swoich siedemnastych urodzin miał na koncie 263 morderstwa i 5 milionów dolarów w broniach i na osobistym koncie. Jakiś miesiąc później zadzwoniła do niego kobieta. Spotkali się w tym samym barze, co kiedyś z nieznajomym. Wytłumaczyła mu swoje żądania. Były nietypowe, więc chłopak odmówił. Chciała, by złapał pokemona i pokonał jej byłego chłopaka. Po jego odmowie zaoferowała trzy miliony dolarów w gotówce. W jednej racie. Przemyślał sprawę i zgodził się. Nie zamierzał spędzić więcej niż pół roku na trenowaniu pokemona, znalezieniu celu i pokonanie go.
Starter: Dark
Profesja:(trener/koordynator/hodowca + coś od siebie) Hodowca + ciasto truskawkowe (ode mnie ^^)
Partner*:
Cel: Pokonanie faceta o pseudonimie Marten.
Prośby*:

W dalekiej krainie za górami, za lasami, pływał jeleń. Na owego jelenia spojrzał człowiek o niesamowitym wzroku. Niesamowitym do tego stopnia, i przeciwnym zarazem do tego słowa znaczeniu, wzrok, którym widzi na zasięg 2m. Tak też zauważył ów jelenia o którym wcześniej wspomniano.
W momencie kiedy miało w niego wlecieć to grube zwierzę, Łosoś szybko się zorientował, że za chwile zgarnie w czachę. Wiedział, że zaboli bardziej niż jakby polski kibol na mundialu z pałką od baseball'u miał Ciebie uderzyć w głowę, ale on przez te 0.2s wpatrywał się przed siebie bez wzruszenia, bez strachu, przygotowany na wszytko... (zanim spytasz, jakim cudem jeleń przebył 2 metry w tak krótkim czasie, odpowiem Ci teraz. Nie wiem.)
Tak więc wracając do myśli Łososia...
Chłop (gdyż to był samiec) chwilę po tym jak zgarnął domyślił się... Dostał olśnienia... Iż żyje w świecie pokemon a tutaj nie istnieją zwierzęta z prawdziwego świata. W tym momencie... Łosoś żyjący w (dla niego) realnym świecie zaczął się zastanawiać skąd tu kreatury z innego świata. I czemu on jest łososiem...
Moja odpowiedź jest prosta. Nie wiem.
Wiem tylko tyle, że on zawsze był w tym świecie jako Łosoś. Tylko twórcy bali się go nagrać i przedstawić światu. Nie chcieli by ludziki (z naszego świata) dowiedzieli się, że świat pokemon jest kłamstwem i tam żyją normalne żyjątka.
Tak więc... Ekhem... Łosoś jest rybą i zdecydował się stać mistrzem pokemon...



Każdy ma swoje marzenia, nie bądź żydem i daj biednemu kawałek chleba. (Tutaj robaka, bo łosoś jest rybą(tak przypominam))(Jeśli się zastanawiasz czemu na początku Łosoś jest człowiekiem a potem rybą... Odpowiem Ci. To był sen. Łosoś też ma marzenia(ale w tym przypadku człowiekiem być, nie marzył, co nie zmienia faktu, że Łosoś ma prawo do marzeń...))


Liczę na pozytywne rozpatrzenie mojej karty postaci...

Więc...
Greeny Nie
Kiaryn 3xTak
EmylekPrzykro mi, ale nie mogę cię przyjąć, gdyż jesteś rudy. Pozdrawiam