Samolubny i arogancki bogacz rusza w przygodę

31 Grudzień 2012 rok, Hagathi postanowił opuścić swój dom w Sylwestra. Padał silny śnieg, ale na chłopaku nie robiło to wrażenia. Miał tylko plecak, a w nim -5 000$ -Pokeball [5x] -Potion [2x] -Mapa          -PokeDex -PokeNav. Wyszedł z domu i ruszył przed siebie, mijał domy swych znajomych i słyszał tylko:
- Łuuuu.... Zaraz zaczynamy!!
- Pięć...Cztery... Trzy...
Nic, żaden żal nie zagościł w duszy chłopaka. Szedł nieporuszony przed siebie. Latarnie w mieście dawały lekkie oświetlenie ulicy, lecz kiedy Hagathi wyszedł w pole zrobiło się tak ciemno, że nie widział swojego własnego nosa. Nagle... W oddali zobaczył płomienie, jeden płomień lecący w prawo, drugi w lewo i tak non stop. Chłopak podbiegł do miejsca zdarzenie i zauważył dwa walczące pokemony. Był to Charmander i Cyndaquil.

- Charmander *.* - pomyślał Hagathi i bezmyślnie ruszył w jego stronę.
- Hej mały, dlaczego walczycie? - Spytał uskakując przed kolejnym płomieniem.

Odpowiedzią były dwa miotacze płomieni pod twoje stopy, które oznaczały, że masz się na razie nie wtrącać. Walka trwała jeszcze 30 min. Przez ten czas chłopak domyślił się, że chodzi o coś naprawdę ważnego. Nagle dostrzegł, że na kamieniu przed nim leży karteczka. Podniósł ją i przeczytał.

Kod:

Drogi czytelniku mam do Ciebie prośbę. Jak już zauważyłeś te 2 pokemony walczą ze sobą. Ale dlaczego? Już Ci odpowiadam. Ten, który wygra zostanie twoim pokemonem.
- Cholera zapomniałem zostawić Ball'a dla Ciebie
Nvm... Mam nadzieję, że masz jakiegoś przy sobie. Złap tego, który wygra, a tego który wygra zanieś do PokeCenter aby go wyleczyli. Powodzenia w czasie wędrówki. Do zobaczenia...

Chłopak spojrzał na pokemony i czekał, aż skończą bitwę. Bitwa zakończyła się remisem oba pokemony padły w tym samym czasie.

No tak, osoba, która pisała tą kartkę popełniła błąd, a przynajmniej mi się tak wydaję. Wziąłem oba pokemony i zaniosłem je do PokeCenter.

- O mój Boże!!!!! Coś ty im zrobił! - krzyknęła Siostra Joy i zabrała od razu pokemony do leczenia.
Chłopak usiadł na krześle i czekał. Około godziny 2.00 zasnął i obudził się rano. Podszedł do automatu, kupił sobie kawę i usiadł znowu na krześle. Nagle wyszła Siostra.
- Proszę oto twoje pokemony. Mam nadzieję, że nigdy więcej nie doprowadzisz ich do takiego stanu.
Kobieta odeszła, a pokemony usiadły przed chłopakiem. Chciały aby wybrał zwycięzcę. Hagathi pomyślał, że pokedex może mu pomóc.

- Pokedex może mi w tym pomóc... Postanowiłem użyć pokedexa, by uzyskać informacje o tych pokemonach.

Chłopak wycelował PokeDexem w Charmandera
- Charmander jest niewielkim, przypominającym jaszczurkę pokemonem ognistym. Jego charakterystyczną i rozpoznawalną cechą jest palący się stale na końcu jego ogona płomień. Jego wielkość oraz barwa oddają nastrój oraz stan zdrowia pokemona. Posiada on także niewielkie pazury, których używa podczas walki. Pomimo niegroźnego wyglądu i przyjaznego nastawienia, potrafią one nimi skutecznie zniechęcić przeciwnika.

Następnie na Cyndaquila
-Cyndaquil jest małym, dwunożnym Pokémonem z niebieskawym okryciem na grzbiecie oraz mlecznym kolorze brzucha. Pomimo tego, że jest nazywany Ognistą Myszą Pokémon, Cyndaquil wydaje się posiadać cechy kolczatkowatych. Płomienie wydobywające się z jego pleców można porównać do kolców. Przez kszałt swojego ciała wykazuje także podobieństwo do ryjówki. Kiedy jest jeszcze młody, jego oczy zawsze są zamknięte. Posiada cztery czerwone punkty na plecach, z których wypuszcza płomienie. Nie posiada pazurów na przednich kończynach, ale ma po jednym pazurze na tylnych nogach.

Chłopak nie wiedział, którego wybrać
-Charmander czy Cyndaquil? Nie wiem... Cholera.... - myślał chłopak

Długo myślałem nad wyborem, jednak marzenia wzięły górę i zadecydowałem się na małą jaszczurkę.
- Wybieram Charmandera. - Powiedziałem, po czym rzuciłem pokeball'em w stronę pokemona.

Po rzuceniu Ballem chłopak liczył, że złape Charmandera, lecz co.... Cyndaquil skoczył i sam wszedł do balla. Hagathi nie wierzył własnym oczom. Złapał nie tego pokemona
- I co teraz? - pomyślał

- Uh! - Jęknąłem, jednak podniosłem ball'a i wrzuciłem go do plecaka.
Wyjąłem kolejnego pokeball'a i rzuciłem w Charmander'a.

Pokemon nie miał nic przeciwko, lecz od razu po złapaniu wyszedł z balla
- Char Char Charmander (Będę chodził za tobą) - powiedział i złapał się nogi chłopaka. Hagathi wyszedł z PokeCenter i poszedł dalej w śniegu. Był piękny, słoneczny dzień. Chłopak przechodził koło zamarzniętego jeziora, przy którym tańczyły pokemony.
- Może są tam ich jaja? - pomyślał chłopak
Były to Delibird'y. Charmander tylko zaryczał i szedł dalej

Dogoniłem Charmander'a i szliśmy dalej. Rozglądałem się po okolicy wsłuchując się w głosy natury.

Jedyne co słyszałeś to bąki puszczane przez spearowa lecącego nad tobą. Leciał do góry, na dół i pierd, itd. Zdenerwowałeś się i kazałeś Charmanderowi użyć Miotacza Płomieni, lecz w tej chwili wyszedł Cyndaquil i sam to zrobił. Poparzony ptak odleciał, a 2 ogniste pokemony zaczęły się kłócić.

- Ehh. - Westchnąłem i rozdzieliłem pokemony starając się uciszyć je.
- Charmander, Cyndaquil, dosyć tego, macie żyć w zgodzie! - Krzyknąłem próbując opanować sytuację.

Pokemony parchnęły i odwróciły się od siebie. O dziwo oba poki wróciły do Balli. Wzruszyłeś ramionami i poszedłeś dalej.
- No dobra mam już Charmandera i co teraz? - zastanawiał się Hagathi

Gdy pokemony się uspokoiły postanowiłem wyruszyć w drogę. Kiedys muszą się polubić... Pomyślałem.

Chłopak poszedł długą, krętą drogą. Na horyzoncie widział ogromną górę.
- Góra... Może tam pójdę? Mogą być tam ciekawe pokemony... - pomyślał chłopak
Szedł drogę ładne 2 godziny, kiedy doszedł do podnóża góry jedyne co zobaczył to wejście do jaskini (hehehe). Było tak ciemno, że nie było nic widać. Mimo to chłopak postanowił tam wejść.
- Charmander oświetl mi drogę - powiedział do pokemona po czym Char zaświecił swoim ogonem.

Po tym jak Charmander oświetlił drogę ruszyłem w stronę wejścia. Uważałem na wszelkie kamienie i konary. Ruszyłem w głąb jaskini.

Szedłeś długim i ciasnym korytarzem gdy nagle poczułeś, że coś jest za tobą i się na ciebie patrzy.
Był to Gastly... Polizał cię i zniknął śmiejąc się. Zignorowałeś to i poszedłeś dalej. Doszedłeś do rozwidlenia dróg. W prawo masz zejście w dół, a w lewo wyjście z jaskini...

Długo zastanawiałem się  pomiędzy tymi opcjami jednak zdecydowałem, że wolę wyjść na śnieg, poczuć powiew świeżego powietrza i poszukać pokemonow oddając moja naturę -  typu lodowego.

Chłopak już prawie wyszedł z jaskini, gdy nagle okazało się, że to nie wyjście tylko przepaść. Pod nim znajdowała się rwąca rzeka. Teraz już nie wiedział co ma zrobić, może wrócić i iść w dół lub skoczyć do wody.

Rwąca rzeka w środku zimy? Dziwne... Pomyślałem po czym zadecydowałem skoczyć do wody. Wziąłem rozbieg, zacząłem rozglądać się w poszukiwaniu czegoś co mogę złapać, by zamortyzować uderzenie o tafle wody.

Chłopak nie zdążył złapać się wystającej gałęzi i pierdolnął do wody. Szczęśliwie była tam ławica Magikarpi, która ,,podrzuciła'' cie na brzeg. Wylądowałeś na jakimś zadupiu. Mała kamienna plaża otoczona wielkimi klifami.

Podziękowałem Magikarpią i zdjąłem koszulke i spodnie i położyłem je na kamieniach, by się wysuszyły. Usiadłem i zacząłem się rozglądać w poszukiwaniu pokemonów wodnych, bądź lodowych.

Widziałeś tylko magikarpie i 2 poliwagi. Grupka Pidgeyów przelatywała nad tobą, gdy ty rozmyślałeś jak się stąd wydostać. Spoglądając uważniej w rzekę, dostrzegłeś małe wejście do jaskini. Z dziury biło światło, więc coś, albo ktoś musi tam być.