Revival.

27 marca 2013 rok, Kaley wyczekiwał tego dnia od dawna, bowiem dziś wyrusza w świat. Spakował wszystkie rzeczy, które dostał wczoraj od profesora Oak'a, zjadł śniadanie i czule pożegnał się z rodzicami. Wychodząc z domu wziął głęboki wdech i ruszył przed siebie. Zastanawiał się pomiędzy lasem, a górami, w które nigdy się nie zapuszczał, i nie mia pojęcia co w nich może się znajdować.

Idę w góry mając nadzieję, że znajdę odpowiednią drogę do profesora Oak'a.

Podchodząc pod górę zastanawiasz się nad sensem życia, będąc prawie na szczycie nie zauważasz przez to wystającej ręki (!), potykasz się i upadasz.

Teraz wiem, że moje życie jest bez sensu. Boli mnie żebro, nikt mi nie pomoże a ja się potknąłem o... Rękę... GG

Podniosłeś się, otrzepałeś i zacząłeś się rozglądać. Ręka wystawała ze szczeliny.

Ciekawe co się stanie jak uścisnę mu dłoń...

Ręka ta, gdy ją ściskałeś pociągnęła Cię i pieprznąłeś głową o kamień. Zemdlałeś. Obudziłeś się w nocy przemarznięty i głodny. Jednak nie masz nic do jedzenia, w okolicy nie ma żadnych patyków, żebyś mógł zrobić ognisko. Jedyne co słyszysz, to pohukiwanie Noctowl'ów. Jednak kawałek dalej widzisz wejście do jaskini, a z niej bije poświata.

-Bez pokemonów nie ma co. Do jaskini nie idę. Muszę wracać.
Chwilę myślę i jednak się decyduję wrócić do jaskini aby się ocieplić ze względu na zimno jakie czuję.

Wchodząc do jaskini poczules podmuch na twarzy. Gdzieś musi być drugie wyjście! - pomyslales. Zauważyłeś ślady stóp. Jednak mimo osłony przed wiatrem w jaskini było zimno.

Rozglądam się za drewnem gdziekolwiek sie da by rozpalić ognisko i się ocieplić.

Nie widać nic poza gołymi ścianami i paroma kamieniami na ziemi. Nagle na karku poczules oddech, miałoby, spokojny jednak z nutką pewnego... Szaleństwa?

Natychmiast się obracam by zobaczyć co to.

Gdy tylko się odwrociles zobaczyłes... Nic. Wydaje ci się ze to z głodu i ale to uczucie było zbyt prawdziwe by było tylko złudzeniem. Zastanawiając się nad tym nawet nie zauważyłeś gdy źródło tajemniczego światła zgaslo. Nagle mimo braku światła dostrzegasz w słabej poswiacie księżyca ruch kątem oka.

Obejrzałem się w stronę w której widziałem ruch i w między czasie szukam kanapki w plecaku, by to coś zniknęło jeśli to wszystko jednak pojawia się z głodu.

Gdy przegrzebywałeś plecak w poszukiwaniu kanapek coś uderzyło Cię w tył głowy, nie był to wystarczająco mocny cios, byś zemdlał ale runąłeś twarzą w dół na ziemię.

- ****** mać. I'm done. - Zdenerwowałem się i zacząłem na czworakach schodzić z góry, głową skierowaną w stronę szczytu.

Schodząc z góry tyłem nie zauważyłeś plecaka, który Ci wypadł z rąk podczas przeszukiwania i zleciałeś razem z nim obijając się o niżej rosnące drzewa, aż w końcu zatrzymałeś się na krzakach niedojrzałych jeszcze jeżyn. Z góry usłyszałeś szaleńczy, histeryczny śmiech.

A ty zamknij tą mordę, głupi penisie! - Krzyknąłem będąc wystraszonym na śmierć w głębi duszy i zacząłem uciekać ile sił w nogach.

Mimo licznych obrażeń, siniaków, wybitego kolana biegłeś przed siebie. Nie zwróciłeś uwagi na ból z powodu zbyt wysokiego poziomu adrenaliny. Dobiegłeś nad jezioro, obmyłeś twarz wodą i zastanawiałeś się co dalej. Wokół było pełno drzew, a jezioro wydawało się dziwnie martwe...

Bezradny postanowiłem się wykąpać by się pozbyć krwi oblewającej moje ciało...

Wchodząc do wody zauważyłeś parę śpiących Mudkip'ów oraz Clamperl'ów. Podpłynęła do Ciebie Mantine i zapytała - Man, Man, Mantine? (Czy to nie Twoje?) I pokazała Ci Twoje pokeball'e, które miała na grzbiecie.

- Nie... Ale jeśli nie masz nic przeciwko, to chętnie je przyjmę. - Odpowiedziałem.

Wrzuciłeś je do plecaka szukając swoich, ale chwila... To są Twoje pokeball'e! Nagle jeden zaczął się miotać na lewo i prawo.

- Czy ja czasem... Nie złapałem pokemona? - Pomyślałem i nacisnąłem guzik na łączeniu pokeballa.

Z pokeball'a wyskoczył... Pokemon! (You don't say!) Jednak nie wiesz jaki to pokemon, bo nigdy nie spotkałeś takiego.